Að undanförnu hefur skapast nokkur umræða um steinefni sem kallast magnesíum og eru sumir á því að þeir séu margir sem líða á því skort. Þannig hefur verið ýjað að því að tengsl séu á milli magesíumskorts og beinþynningu og þannig er t.a.m. fullyrt í grein eftir Guðrúnu Bergmann að “…flestar konur, bæði ungar og

Matvælastofnun Sameinuðu þjóðanna hvetur til þess að haldið sé upp á alþjóðlegan skólamjólkurdagog er ástæðan ekki síst sú að minna á mikilvægi og hollustu mjólkur og mjólkurvara fyrir þroska og viðhald beina hjá börnum og unglingum. Ákveðin aldursskeið virðast sérstaklega mikilvæg með tilliti til vaxtar og þroska beina. Frá fæðingu til tveggja ára aldurs á

Beinþynningu má skilgreina sem sjúkdóm þar sem beinin tapa kalki en við það minnkar styrkur þeirra og þau verða brothætt. Að vera fórnarlamb beinþynningar er nokkuð sem enginn óskar sér. Ástæður þess að fólk verði beinþynningu að bráð geta verið margar. Því miður er útilokað fyrir okkur að hafa áhrif á suma helstu áhættuþættina; áhættuþætti

Beinþynning er algengari meðal kvenna en karla en engu að síður er áætlað að um fjórðungur þeirra sem verða beinþynningu að bráð séu karlar. Talið er að í það minnsta einn af hverjum fimm körlum, eldri en 50 ára, verði fyrir því að brotna. Ástæður þess að bein þynnast óeðlilega mikið geta verið margar eins