Dr. Björn Guðbjörnsson,dósent í gigtlækningum og  formaður Beinverndar Í fyrsta tölublaði 2. árg. af fréttabréfi Beinverndar (05/2004) var fjallað um hvernig standa skuli að því að sjúkdómsgreina beinþynningu og ennfremur gefið yfirlit yfir helstu meðferðarkosti lyfjameðferðar (mynd 1). Í þessum pistli verður fjallað um bífósfónat lyfjahópinn, en sá lyfjahópur er best prófaður með tilliti til

Meðferðarúrræði gegn beinþynningu   Dr. Björn Guðbjörnsson dósent í gigtlækningum og formaður Beinverndar.   Árlega veldur beinþynning um 1000-1200 beinbrotum hér á landi. Algengustu brotin eru fram-, upphandleggs- og mjaðmarbrot, ásamt samfallsbrotum í hrygg. Beinbrot skerða lífsgæði fólks, oft til margra ára, og kostnaður vegna þeirra fyrir samfélagið getur verið umtalsverður, allt að einum milljaðri

Um árabil hefur nær öll umræða um forvarnir gegn beinþynningu snúist um konur, enda er meginhluti allrar þekkingar  um beinþynningu til komin vegna rannsókna þar sem þátttakendur voru eingöngu konur. Faraldsfræðileg þekking á sjúkdómnum og hegðun hans; fjöldi beinbrota, beinumbrot og starfsemi einstakra frumna beinvefsins (þ.e. beinbyggja og beinbrjóta), árangur lyfjameðferðar og þýðing beinþéttnimælinga ásamt