Kona með sterk bein

Ein besta leiðin til að byggja upp og viðhalda sterkum beinum er að stunda íþróttir frá unga aldri. Þær íþróttir sem best eru til þess fallnar eru íþróttir sem reyna kröftuglega á beinin. Má þar nefna boltaíþróttir eins og til dæmisfótbolta, handbolta, körfubolta og blak svo og allar íþróttir sem fela í sér hreyfingu með hjálp af þunga líkamans.

Katrín Jónsdóttir, læknir og fyrirliði íslenska kvennlandsliðsins og íslandsmeistara Vals er ein af okkar ástsælustu íþróttakonum og fyrirmynd margra ungra íþróttaiðkenda.
Beinvernd tók Katrínu tali

Hvar og hvenær ertu fædd?

Ég er fædd í Reykjavík þann 31. maí árið 1977. Ég ólst upp í Kópavogi en fluttist 7 ára til Noregs og var þar til 11 ára aldurs. Flutti þá aftur í Kópavoginn.

 

Hvenær byrjaðir þú í fótbolta og hvernig hefur ferill þinn í fótbolta gengið í stuttu máli?

Ég byrjaði að æfa fótbolta 8 ára gömul með Koll (liði í Osló, Noregi). Þá lék ég með Breiðabliki 11 ára gömul og spilaði með Blikum þar til ég fluttist á ný til Noregs árið 1997 (fyrir utan eitt ár í Stjörnunni, 1995). Í Noregi lék ég lengstum með Kolbotn en einnig eitt ár með Amazon Grimstad.  Þá hef ég spilað með Val 2004, og 2006-2010. Ég varð Noregsmeistari tvisvar sinnum og þá hef ég orðið Íslandsmeistari ellefu sinnum og bikarmeistari sex sinnum. Ég hef komist í 16 liða úrslit Evrópukeppni félagsliða og í úrslitakeppni Evrópumóts landsliða. Auk þess hef ég verið fyrirliði hjá Val og landsliðinu og spilað 102 leiki með A-landsliðinu.

 

Hverjir hafa haft mest áhrif á þig og verið þínar helstu fyrirmyndir?

Foreldrar mínir hafa ávallt verið mínar mestu fyrirmyndir og veitt mér mikinn stuðning gegnum árin. Það er ótrúlegt, en þau eru enn að mæta á leiki hjá mér! Þá hefur eiginmaðurinn veitt mér gríðarmikinn stuðning síðustu ár. Mér hefur líka alltaf fundist Vigdís Finnbogadóttir rosalega flott og var hún og er mér enn mikil fyrirmynd.

 

Til að ná árangri þarf að hugsa vel um heilsuna og huga m.a. að næringunni.  Getur  þú sagt okkur frá þínum viðhorfum og venjum í því efni?

Á unglingsárunum hugsaði ég lítið um það hvað ég borðaði.  Á heimili mínu var hins vegar hollur matur,  og þar borðaði ég mest allra!  Síðar fór ég aðeins meira að hugsa um innihald fæðunnar.  Ég legg mikla áherslu á að borða fjölbreytta fæðu og borða mjög mikið og oft meira en eiginmaðurinn!  Það er mikilvægt að hafa næga orku til að geta klárað fótboltaæfingarnar nægilega vel. Ekkert er vitlausara en að koma svangur á æfingu. Þá er mikilvægt að mæta á æfingar til að bæta sig og æfa, ekki að vera þjálfaður og bíða eftir að einhver annar geri mann betri.  Það er líka brýnt að vera skynsamur og eftir því sem ég hef orðið eldri hef ég tekið eftir því að hvíldin er alveg jafn nauðsynleg og sjálf hreyfingin.

 

Hvernig gekk að sameina nám og að vera í afrekshópi í íþróttum?

Það gekk mjög vel til að byrja með, enda skipulagði ég tíma minn vel.  En síðasta árið ákvað ég að taka mér hlé frá fótboltanum (í rauninni sagðist ég vera hætt á þessum tíma) til að geta einbeitt mér enn betur að náminu.

 

Hvers vegna valdir þú læknisfræði og hvernig gengur að sameina læknisstarfið og fótboltann?

Ég hafði alltaf hug á að fara í efnafræði eða lífefnafræði. Þegar ég svo komst inn í læknisfræði í Háskólanum í Osló ákvað ég að láta á það reyna. Ég hef alltaf haft áhuga á því að hjálpa fólki og sjá árangur af störfum mínum.  Fyrstu árin gekk ágætlega að sameina vinnu og fótboltann, en ég verð að viðurkenna að það hefur verið erfiðara síðustu 2-3 árin, sérstaklega þar sem lítið hefur verið um sumarfrí. En það er tími til að hvíla sig síðar!

 

Telur þú að þú hafir þurft að færa miklar fórnir fyrir fótboltann og ætlar þú að halda lengi áfram á þeirri braut?

Fótboltinn hefur ávallt verið í fyrsta sæti og allt annað þurft að víkja fyrir honum. Ég hef sjálf ekki litið á það sem ég væri að fórna öðru þar sem það hefur verið svo gaman í boltanum og hann gefið mér alveg ótrúlega mikið.  Ég hef enga ákvörðun tekið um framhaldið.

 

Landsliðinu hefur gengið vel og mikil stemmning skapast í kringum liðið, segðu okkur aðeins frá því.

Já, það hefur verið mjög gaman í landsliðinu. Sérstaklega var ánægjulegt að fara í úrslitakeppni Evrópumótsins.  Í liðinu eru frábærar stelpur og mjög samheldinn hópur sem hefur sett sér háleit markmið.  Hinsvegar má ekki gleyma því að landsliðið hefur áður náð góðum árangri eins og árið 1994 þegar við komumst í áttaliða úrslit Evrópukeppninar.  Það ár voru aðeins fjögur lið í úrslitum.  Fjölmiðlaumfjöllunin var þá lítil og því ekki mikið tekið eftir okkur. Þetta hefur sem betur fer breyst í dag.

 

Einhver skilaboð til ungu kynslóðarinnar … og þeirra sem eldri eru?

Prófið sem flestar íþróttir og þá finnið þið örugglega eitthvað sem ykkur þykir skemmtilegt og getið haldið áfram að fást við. Þið komist í form, eignist vini og lærið að vera hluti af stærri heild. Borðið hollan mat og gætið að því að fá nægilega mikinn svefn.  Til þeirra eldri: Borðið fjölbreytt fæði og hreyfið ykkur a.m.k. þrisvar sinnum í viku. Hreyfingin er jafn mikilvæg og mataræðið.  Aldrei fara á megrunarkúra, þeir virka yfirleitt bara til skamms tíma.

 

Maðurinn þinn spilaði fótbolta, skiptir það máli fyrir þig?

Já, það skiptir öllu máli. Hann skilur af hverju ég er að verja svona miklum tíma þetta. Því miður fær hann stundum þó að finna fyrir því ef það er mikið að gera hjá mér eins og stundum vill verða.

 

Eitthvað að lokum?

Það hefur sýnt sig í rannsóknum að börn sem hreyfa sig ekki fyrir unglingsaldur eru ólíklegri til að gera það síðar. Ég hvet því alla foreldra til þess að hafa börn sín í einhvers konar skipulagðri hreyfingu.  Leikfimin í skólunum er oft frábær en hún er yfirleitt ekki nóg.

 

Beinvernd óskar Katrínu góðs gengis í leik og starfi.